Çalışıyoruz, çabalıyoruz.. Bağırıyoruz çağırıyoruz. Uçuyoruz didiniyoruz. Koşuyoruz koşturuyoruz. Düşüyoruz kalkıyoruz. Saatlerce sürünüyoruz. Trafikte kalıyoruz. Ağlıyoruz isyan ediyoruz. Gülüyoruz sırıtıyoruz. Plan yapıyoruz. Tıkınıyoruz, zil zurna içiyoruz. Islanıyoruz donuyoruz. Yanıyoruz soyunuyoruz.
Gün gün böyle bitiyor ömür. Dönüp geriye baktığımızda elimizde birkaç kuruş. Gülümseten bir arkadaş. Belki bir hanım. Uzun bir zincir ve halkaları.
Sonra zincir kopuyor belki yukarıdaki en kötü şeyi arar oluyoruz. Kafamızda üşüşen muhasebeler, bağırış çağırışlar. Mutluluğu arayan bir adam.
Kim ne derse desin.. Ben artık zincirin halkası olmaktan sıkıldım…
Son Yorumlar