Tam tamına bir yıl oldu özledik be çoçuk seni …
1 Haziran 1982 tarihinde hayata ağlayarak merhaba dediğinde , Tatlı bir tebessümle sana çevrendeki herkes gülümsüyordu…
Şöyle dolu dizgin yaşanmış asırlık bir ömrün bütün mutluluklarını tadamadın . Gün geçtikçe derinleşen acılarınla , Küstah kibirli görünsede ölümün huzurunu özleyen , mağrur görünsede acıyı saklamaya çalışan yüzünle, başka bir yıldönümünde bizleri yalnız bıraktın..
Dayanamadı kalbin .
Kim bilirdi ? Aynı gün doğum yıldönümünde seni toprağa emanet edeceğimizi !
Arkadaşlar yıldızlar gibidir , bazen kayarlar .. Onları her zaman göremezsiniz ama varolduklarını ve sizi düşündüklerini bilirsiniz . Bugün dostum, arkadaşım ve kardeşim saydığım Ahmet Dumlu’yu kefenleyerek ellerimle bugday rengi toprağa emanet edişimin yıl dönümü …
Senin gibi dosta sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Allah taksiratını affetsin , Mekanın cennet, doğum günün kutlu olsun kardeşim. !