Uzun olmuştu… hem de çok uzun.
Üç sene kadar önce tanışmıştık biz seninle… Sonra sen geldiğin hızla gittin hayatımdan.
Çok bekledi gözlerim yolunu…
Yağmurda gelmiştin yaa bana hatırlarmısın bilmem. İşte her yağmur yağdığında bende ağladım seni beklediğim yerde…
Sonra zamanla unutur oldum yüzünü. Direndim unutmamak için ama sen de unutmustun beni. Unutmayı ilk sen tercih etmiştin çünkü.Unutmak kaçınılmaz olmuştu artık. Akmaz oldu gözlerim senin için …
Bittin… Unuttum seni. Başka birisi oldu hayatımda, onu senden daha çok sevdim. O senden daha çok değer verdi bana. Senin gibi yarı yolda koyup gitmedi beni. Yürekten sevdi, elimi sımsıkı tuttu, bırakmadı…
Şimdi çıkmış görüşelim diyorsun. Hangi yüzle görüşeceksin benimle. Nasıl bakacaksın yüzüme. Peki ben kabul edecekmiyim görüşmeyi… Tabiki hayır… Sen geçmişimde kalan sadece küçük bir anısın hatta ufak bir ayrıntı… Ben seni unutalı çok oldu.
Sen bana gelmek için çok geciktin. İki senedir aklın nerdeydi. Sormuyorum bile sana naptın diye. Artık umrumda bile değilsin…