Ölüm kaldı

Belkide artık vakit çok geç…

Ankara’da mevsim çoktan ilkbahar yolculuğuna çıkmış,
Bende ise halen sonbahardan kalma fırtına.

Umursamadan, Yıllarca sevgimi ince ince tüketmişsin…

Bir zamanlar yüreğimde adı aşk olan yangın,
Dilimden hiç düşürmediğim şiirler,
Durmadan sayıkladığım adın vardı..

Ruhum iliklerime kadar buz kessede,
İçimi ısıtan tebessümlerin vardı.

Gözlerimi kapatıp daha derinden görmeye çalışırken seni
Soyu tükenme teklikesinde olan hayalin vardı..

İntihara meyilli düşüncelerimin eli tetikteyken, (C. A.)
[İntihara meyilli düşüncelerimin raksettiği gecelerde,  (Alternatif ) ]
Kalbimin en müstesna köşesinde sakladığım aşk vardı..

Ve sonunda,
Yalnızlığın ve çaresizliğin vermiş olduğu,
Ölüm kaldı …

Not: Bu şiiri alıntı yada kaynak göstermeden sayfanızda yayınlamak için bir  kere değil iki kere düşünün…

Katkılarından dolayı..
Yeşim, Zeynep ve Sibel’e teşekkür…

Benzer Yazılar: